Goran Golubović sa svojom suprugom ima veliko iskustvo u radu sa pacijentima koji imaju neurološke i reumatološke probleme, degenerativne promene koštanog stuba, kao i kod sportskih povreda.

DIJADINAMIČNE STRUJE (DD)

943097DD struje imaju frekvenciju od 50 do 100 Hz i razne oblike pozitivnih i negativnih talasa i polutalasa koji se ritmično izmenjuju, ali u kombinaciji sa galvanskom strujom kao bazom. Postoji pet modulacija DD struja i svaka ima svoje indikacije

DD struje deluju izrazito analgetično i izazivaju vazodilataciju čime povećavaju lokalni metabolizam, ubrzavaju resorpciju edema i hematoma. Mogu izazvati kontrakcije mišića, ali i smanjiti tonus mišića I simpatičkog nervnog sistema.

Indikacije i kontraindikacije

Indikacije za primenu dijadinamičnih struja su: neuralgije, neuritis, radikulopatije, herpes zoster, migrena; miofascijalni sindrom, periartritis ramena i kuka, epikondilitis, entezopatije; cervikalni i lumbalni sindrom; artroze i artritis u fazi jakih bolova; distorzije, kontuzije, subluksacije, Sudekov sindrom, posttraumatske kontrakture; Rejnoova bolest, obliterirajući endarteritis; adneksitis I parametritis.

Važe iste opšte i lokalne kontraindikacije kao i za galvansku struju. Posebne kontraindikacije su: akutni i subakutni tromboflebitis i flebotromboza; aplikacija na krsta I trbuh pri kalkulozi žučnih i mokraćnih puteva.
INTERFERENTNE STRUJE

M-040Interferentne struje su amplitudno modulisane naizmenicne sinusoidne struje niske modulacione frekvencije koje nastaju ukrštanjem dveju struja srednje frekvencije. Dizajnirao ih je austrijski fizičar Hans Nemek (Hans Nemec, 1947), pa se zovu i Nemekove struje.

IF struje poboljšavaju regeneraciju tkiva. Smatra se i da stimulišu stvaranje kalusa, a mogu primeniti i u prisustvu metalnih stranih tela u polju dejstva, budući da nema opasnosti od dubinskih opekotina.

Indikacije i kontraindikacije

Indikacije za primenu interferentnih struja su: stanja posle distorzija, luksacija i fraktura, Sudekov sindrom, kontrakture, usporeno stvaranje kalusa; artroze perifernih zglobova, cervikalni i lumbalni sindrom; reumatoidni artritis, ankilozirajuci spondilitis; periartritis ramena i kuka, epikondilitis, entezopatije, fibromijalgija; neuralgije i neuritis, stanja posle povreda perifernih živaca; obliterirajući endarteritis, Rejnoova bolest; adneksitis, parametritis; stres inkontinecija.

Kontraindikacije su: akutni i subakutni tromboflebitis, manifestna flebotromboza; srčani pejsmejker, poremećaji srčanog ritma; tetanija bakterijske infekcije; trudnoća; kalkuloza žučnih i mokraćnih puteva.
TRANSKUTANA ELEKTRIČNA NERVNA STIMULACIJA (TENS)

Optimized-TENSMetoda suzbijanja bolova TENS-om zasniva se na blokiranju aferentnih bolnih nadražaja – koji idu preko zadnjih korenova kičmene moždine – električnim stimulusima generiranim i sprovedenim iz elektroaparata. Električni stimulusi ‘bombarduju’ senzorna aferentna vlakna i time ‘preplavljuju’ centralna kontrolna vrata (sistem Gate Control) za prolaz bolnih impulsa u kičmenu moždinu. Time sprečavaju mijelinizovana vlakna dorzalne kolumne da prepoznaju bolne impulse.

MAGNETOTERAPIJA

Pod magnetoterapijom se podrazumeva primena konstantnog i promenljivog magnetnog polja niske frekvencije radi lečenja.

Indikacije i kontraindikacije

Indikacije za primenu magnetnog polja niske frekvencije su: prelomi kostiju koji sporo zarašćuju, pseudoartroze, koštani graftovi, povrede zglobova, ligamenata, tetiva i mišića, algodistrofični sindrom; osteoporoza; trofičke lezije arterijskog I venskog porekla, kao što su periferna vaskularna oboljenja i varikozni ulkusi, dekubitusi; zapaljenjska, degenerativna i vanzglobna reumatična oboljenja; neuritis, polineuritis, radikulopatije; akutna i hronična zapaljenja ženskih polnih organa; stanja posle mastektomije; psorijaza, ekcem; astma.

ULTRAZVUČNA TERAPIJA (UZ)

uz-terapijaUZ povećava istegljivost tetiva i zglobova, a selektivno deluje na metabolizam sinovije.

Pored efekta zagrevanja, kome se pripisuje i analgetično dejstvo (direktno i preko ganglija simpatikusa), UZ povećava: propustljivost ćelijskih membrana, metabolizam, vaskularizaciju, resorpciju i fagocitozu. Veće doze izazivaju edem i nekrozu tkiva. Dejstvo UZ se pojačava prethodnim zagrevanjem tkiva. UZ proizvodi toplotu izazivanjem vibracija čestica tkiva. To je mehaničko dejstvo, u koje spada i ritmično zgušavanje (kompresija) i razređivanje (dilatacija) tkiva, praćeno biohemijskim reakcijama i procesima razlaganja organskih jedinjenja, oksidacije, polimerizacije i sinteze novih jedinjenja (hemijsko dejstvo). Sa većim dozama dolazi do fenomena kavitacije, stvaranja mikrošupljina u tečnim sredinama tkiva.

Indikacije i kontraindikacije

Osnovne indikacije za primenu ultrazvuka su: keloidi i ožiljci; Dipitrenova kontraktura, posttraumatske kontrakture zglobova, povrede tetiva i ligamenata, usporeno zarašćivanje preloma kostiju, algodistrofični sindrom, osificirajući miozitis; artroze, cervikalni i lumbalni sindrom, reumatoidni artritis, ankilozirajući spondilitis; miofascijalni sindrom, tendovaginitis, entezitis, burzitis, periartritis ramena i drugih zglobova, petna bodlja (calcar calcanei); herpes zoster, fantomski bolovi, neuralgija, kauzalgija, kokcigodinija; dekubitusi i varikozni ulkusi; pruriginozne dermatoze, psorijaza, sklerodermija; paradontoze, pulpitis, sinuzitis.

Kontraindikacije su: maligni tumori i prekancerozna stanja; akutne i hronične infekcije; krvarenje sklonost ka krvarenju; flebotromboza i akutni tromboflebitis, okluzivna arterijska oboljenja; srčani pejsmejker, izražena srčana oboljenja; spina bifida, laminektomija.
LASER

laser-terapijaLaser je svetlosni zrak ili optičko zračenje i deo je elektromagnetskog spektra talasne dužine od jednog nanometra (nm) do jednog milimetra, koji uključuje vidljivi i nevidljivi deo (infracrveno i UV područje). Laserska svetlost je monohromatska, skladna i polarizovana. Proizlazi iz aktivnog medijuma (gasa, tečnosti ili čvrste materije), koji podstiče izvor snage (električna struja).

Indikacije i kontraindikacije

Indikacije za lasersku terapiju su: dekubitusi i varikozni ulkusi, laceracije, opekotine i otvorene rane koje sporo zarašćuju; postherpetična neuralgija, neuralgija trigeminusa, fantomski bolovi, radikulopatije, neuritis; fibromijalgija.
VERTEBRALNA TRAKCIJA

Vertebralna trakcija je tehnika lečenja kojom se može, primenom mehaničke sile, povećati distanca između površina apofiznih zglobova, proširiti međupršljenski otvori i istegnuti okolna meka tkiva.

LUMBALNA TRAKCIJA

Kada je u pitanju hernijacija diskusa, optimalan je pronirani položaj, jer je u tom položaju kičma ekstendirana i trakciona sila deluje direktno na diskus u anteriornom smeru, to jest u smeru suprotnom od hernijacije.

Za promene u predelu intervertebralnih otvora najbolji je neutralni položaj, jer se oni u tom položaju najviše ‘’otvaraju’’.

CERVIKALNA TRAKCIJA

Trakcija fasetnih zglobova izvodi se u položaju fleksije, i to tako što je za nivo C1-C2 potrebna fleksija od 0 do 5 stepeni, za C2-C5 od 10 do 20 stepeni, a za C5-C7 od 25 do 30 stepeni. U ovim položajima ligamenti i čahura su relaksirani, pa je distrakcija zglobova najveća.

Indikacije i kontraindikacije

Indikacije za vertebralnu trakciju su: hernijacija i protruzija diskusa, faset sindrom, suženje intervertebralnih otvora, kompresija i iritacija spinalnih nervnih korenova, paravertebralni mišićni spazam, spondilolisteza.

Kontraindikacije su: medijalna diskus hernija, displasman anularnog fragmenta; tumori, infekcije i osteoporoza kičme; prolongirana upotreba kortikosteroida; reumatoidni artritis; frakture I subluksacije pršljenova; teža srčana i plućna oboljenja; disfunkcija temporomandibularnih zglobova, zubne proteze; ingvinalna, skrotalna i hijatus hernija; trudnoća; klaustrofobija.